Phil Payne تجارب شخصی خود را در هگام طوفان Irma در دریای کارائیب به کار می گیرد. او مفید بودن روش های پایه در زمانی که جدیدترین سامانه ها به هر دلیلی در دسترس نیستند، خصوصاً زمانی که یکی از قدرتمندترین طوفان ها ثبت شده است را یادآوری نموده و معتقد است در این شرایط گفتن این که هیچ دو روزی مشابه هم نیستندشف قابل قبول است.
سازمان دهی قرادادهای تجهیزاتی، اجاره کشتی مناسب، و گرد هم آوردن افراد در یک کشور خارجی هیچ گاه کار ساده ای نبوده است، با این حال، در سپتامبر سال گذشته من در کابین جلویی واقع در سمت راست یک شناور 47 فوتی با تجهیزات نقشه برداری ای که به خوبی نصب شده و کار می کردند، پناه گرفته بودم. پس زمینه کار جزیره Montserrat، جایی بود که من یک هفته یا بیشتر پس از شروع نقشه برداری از ساحل غربی آن به قایق رسیدم. روزهای کاری استاندارد 12 ساعته من در این جزیره با غروب های زیبا، آبهای غالباً آرام و همراهی گهگاه دسته های دلفین، از دلپذیرترین روزهایی بوده اند که من تاکنون در کار نقشه برداری گذرانده ام.
آرامش پیش از طوفان
قایق به جدیدترین سونار چند پرتوی و سامانه موقعیت یاب GNSS/IMU فوق دقیق که ما را قادر به فراهم آوردن پوششی کامل از منطقه ای با گستردگی بیش از 52 کیلومتر مربع در طول چندین هفته می ساخت، مجهز شده بود. این شامل گستره جنوبی جزیره برای پوشش یک جریان آتش فشانی مهم علمی از آتش فشان Soufriere Hills که موجب ویرانی نیمه جنوبی جزیره در خلال نیمه دوم دهه 90، دوره ای که GPS و تجهیزات چندپرتوی به تازگی در دنیای نقشه برداری هیدروگرافی جای یافته بودند، شده بود نیز می شد.
زمانی که نقشه برداری از Montserrat با موفقیت به انجام رسید، شکل 1 را ببینید، ما وزد بیدار شدیم تا سفر خود به Tortola در British Virgin Islands که قرار بود کار چندماهه ای برای نقشه برداری کامل از کانال Sir Francis Drake، مسیر عبور اصلی از British Virgin Islands را در آنجا به انجام برسانیم را آغاز کنیم. پس از بازدید از تاید گیج پیشتر تنظیم شده برای تایید قابلیت های عملیاتی آن، جمع آوری داده در آبهای شمالی Peter Island را آغاز کردیم. در حالیکه ما از در راه بودن طوفانی قدرتمند به سمت آبهای کارائیب و این امر که پیش بینی مسیر آنها بسیرا مشکل است آگاه بودیم، امیدوار بودیم که طوفان به سمت شمال تغییر مسیر داده و با فاصله ای ایمن از جزیره عبور نماید.
حدود 5 روز بعد، و یک روز کامل پیش از زمانی که قرار بود طوفان فرا برسد، ما به سمت Marina جایی که قایق را از آن اجاره کرده بودیم کشیده شدیم و هنوز از شمال جزیره فاصله داشتیم. کارکنان محلی آرام به نظر می رسیدند، چرا که موفق به ایمن ساختن تمامی قایق ها شده بودند و اتاق هایی در هتل مجاور را به ما اختصاص داده بودند. تا رسیدن طوفان به شمال جزیره یک روز باقی مانده بود، اما انتظار موج های طوفانی بزرگ می رفت و این یک پیش بینی نسبتاً دقیق بود. به محض آنکه در اتاق های اشتراکی خود مستقر شدیم، گوشی های تلفن همراه و تبلت هایمان شروع به کار کردند تا به مراکز مختلف پیش بینی آب و هوا که به آهستگی در ارائه این حقیقت تلخ که طوفان رو به شمال نرفته و درست از بالای سر ما رد خواهد شد هم نظر می شدند، دسترسی پیدا کنند. همانطور که آسمان رو به تاریکی رفته و سرعت باد افزایش می یافت، من پیش از آنکه اینترنت قطع شود طی آخرین تماس تلفنی مصاحبه ای با BBC انجام دادم.
پیامدهای طوفان
پس از عبور طوفان، من، Paul Aldersley (UKHO) و Ian Andrew’s (Andrew’s Survey) از اتاق هایمان خارج شدیم تا موقعیت قایق هایمان را پیدا کرده و در سریع ترین حالت ممکن برای کمک به رفت و آمد ایمن قایق های محلی و عملیات های امدادی احتمالی آماده به کار شویم. متاسفانه، با اندکی جستجو خوش بینی ما در مورد وضعیت قایق خیلی زود از بین رفت و ما آن را 200 متر دورتر از جایی که پهلو گرفته بود، در حالیکه نیمی از آن غرق شده و نیمی دیگر بر فراز دیواری بود یافتیم. شکل 2 را ببینید. با انتظار اینکه طوفان از شمال جزیره عبور کند، ما بیشتر تجهیزات به جز دکل سوار شده و کابل های انتقال سریع، را از قایق جدا کرده بودیم. با نگاهی سریع به دکل دریافتیم که ما قادر به نصب دوباره تجهیزات چند پرتوی خودروی این قایق و یا هیچ قایق دیگری در آینده نزدیک نخواهیم بود.
با گذراندن یک روز در کنار مقامات محلی، نیروهای ارتش بریتانیا و هماهنگ کنندگان محلی امداد در زمان بحران به سرعت دریافتیم که در بهترین حالت با ارتباطات پراکنده بین جزایر، اسکله ها و دیگر تجهیزات ساحلی بی ارزش خواهند بود و ما باید تمام کاری که برای باز کردن بنادر از دستمان ساخته است را انجام دهیم. بنابراین همزمان با Ian، مهندس نقشه بردار ما که برای کمک به انتشار دوباره سیگنال به ایستگاه رادیویی محلی فرستاده شد، من و Paul شروع به مجهز نمودن خودمان در بهترین حالت ممکن نمودیم.
بازگشت به اصول و مبانی اولیه
یک قایق نامگذاری نشده که از طوفان تقریباً جان سالم به در برده بود، با سیستم ناوبری شامل GPS تفاضلی فراگیر، عمق یاب تک فرکانسه و یک ناخدای محلی، توسط مقامات محلی به ما قرض داده شد. ما شروع به ساختن یک پارو با طناب، تور ماهیگیری و وزنه های غواصی (همگی بازیابی شده از لاشه Marina) نمودیم، اما تجهیزات در دسترس روی قایق بدون شک از صرف زمان بسیار در تلاش برای سر هم کردن روشی که همواره برای تیم های نقشه برداری چالش برانگیز بوده و آنها را درگیر نموده است، جلوگیری کرد. از آنجایی که یکی از چیزهایی که نتوانستیم نجات دهیم ریسمان اندازه گیری بود (ریسمان خودمان در قایق اصلی و زیر آب بود)، یک طناب اندازه گیری ساختیم و شروع به اندازه گیری عمق با مقیاس نیم متری از بالای جعبه خنک کننده قایق کردیم. این ریسمان عمق سنج بصورت ابتدایی عمق سنج تک فرکانسه را کالیبره نموده و به ما اجازه عمق سنجی در طول اسکله که قایق قادر به انجام آن نبود، یا ما نسبت به آن بی میل بودیم را می داد. به جای یک سامانه آنلاین برای جمع آوری موقعیت های منظم و اعماق، من از یک روش قدیمی قلم و کاغذی استفاده کردم.
موقعیت ها و اعماق متناظر با آنها، تقریباً هر 10 ثانیه یکبار در کنار عکس ها و موقعیت شناورها و دیگر شاخص های ناوبری که از طوفان نجات یافته بودند، ثبت شدند. اینها در یک صفحه اکسل وارد شدند تا به UKHO ارسال گردند. در طول شب UKHO این اطلاعات را پردازش، بررسی و در چارت های مخصوص منطقه وارد نمودند. من موفق شدم که صبح روز بعد این چارت ها را برای کمک به برنامه ریزی و جابجایی مردم و فروشگاه ها به تیم های مدیریت بحران برسانم. پروازها تا چند روز پس از طوفان در جزیره کنسل شده بودند، 10 روز بعد و هنگامی که عملیات نجات در بیشتر مناطق به اتمام رسید، ما بالاخره به سمت خانه پرواز کردیم.
پشتیبانی پیوسته
اکنون که در حال نگارش این مقاله هستم، به من خبر رسیده است که UKHO قرارداد نقشه برداری تکمیلی برای برنامه نقشه برداری از بستر دریا در قلمروهای خارجی را به انجام رسانده است. داده های پردازش و اعتبارسنجی شده برای بهبود بیشتر ایمنی ناوبری تمامی قایق های فعال در منطقه بکار گرفته خواهد شد. خوشحالم که در آن زمان امکان کمک به آزادسازی راه های آبی را یافتم و هنوز در برخی بخش های کوچک در پروژه عظیم بازسازی جزایر British Virgin و جزایر متعدد دیگر دریای کارائیب که در طی طوفان های Irma و Maria آسیب دیدند، سهیم هستم. فکر من با گروه های محلی که به بازسازی خانه، زندگی و معیشت خود مشغولند باقی می ماند.
این مقاله در نسخه مارس/آوریل 2018 نشریه Geomatics World منتشر شده است.
دیدگاه بگذارید
You must be logged in to post a comment.